Γιάννης Ν. Κουφός : Συγγραφέας-ποιητής-δημοσιογράφος

Μία λιτή εκδήλωση μνήμης αφιερωμένη στον αμπλιανίτη λογοτέχνη Γιάννη Ν. Κουφό έγινε στις 13 Αυγούστου ημέρα Κυριακή  στην κεντρική πλατεία του  χωριού μας . Ομιλητής ο εκπαιδευτικός  τεως σχολικός σύμβουλος ΠΕ και συγγραφέας Διονύσιος Μπερερής,

 Γιάννης Ν. Κουφός, με λογοτεχνικό ψευδώνυμο Γιάννης Νικάνθης { απο τα ονόματα των γονιών του :Νίκος –Ανθή} .

Ο Γιάννης Κουφός γεννήθηκε το 1934 στο Νιοχώρι Μεσολογγίου και πέθανε στην Αθήνα το 2002.  Φοίτησε στο Γυμνάσιο Αιτωλικού και στην Παλαμαϊκή Σχολή Μεσολογγίου και σπούδασε νομικά στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά στο δημοσιογραφικό και εκδοτικό χώρο. Υπήρξε εκδότης και διευθυντής τοπικών εφημερίδων, βιβλίων και περιοδικών. Εξέδωσε την Αιτωλοακαρνανική και Ευρυτανική Εγκυκλοπαίδεια και από το 1963 ήταν επιμελητής και συντάκτης της μεγάλης εγκυκλοπαίδειας Πάπυρος Λαρούς.

Μεταξύ των άλλων ο κος Μπερερής είπε :

 «Το θεωρώ της τύχης εύνοια και επιταγή χρέους που βρίσκομαι σ αυτό το βήμα για να πω τον προσήκοντα λόγο για ένα επίλεκτο τέκνο που οι προγονικές του ρίζες ανάγονται στην Αμπλιανη» ………………και πιο κάτω «Χαλκέντερος, με κείνο το αμπλιανίτικο πείσμα για δημιουργία, κλεισμένος στους τέσσερες τοίχους του γραφείου του, διάβαζε, σημείωνε, έγραφε»….

« όμως ο Κουφός υπήρξε κατ΄ εξοχήν Ποιητής». Τον ανακαλύπτουμε μέσα από τα ερωτικά γράμματα με το ψευδώνυμο «Αγάπιος και την ποιητική του συλλογή « Γυμνοί Δρόμοι»:

 «Δρόμοι γυμνοί που χάνονται στη νύχτα κουρασμένοι

………………………………………………………….»

 Όταν δολοφόνησαν τον Παύλο Μπακογιάννη τον μεγάλο Ευρυτάνα πολιτικό στιχούργησε το ποίημα «Κοιμάται και ονειρεύεται»

«Κοιμάται και ονειρεύεται τον ήλιο που χαράζει

Το αίμα του στην άσφαλτο πήρε φωνή και κράζει

Μαύρες ψυχές και σκοτεινές το φως δεν το μπορούνε

δεν την μπορούν την ξαστεριά και την αδερφοσύνη

…………………………………………………….

………………………………………………..»

Για κάθε κοινωνικό φαινόμενο και γεγονός που τον απασχόλησε έγραφε κάθε φορά και το αντίστοιχο ποίημα  Ετσι μας έδωσε για τα ναρκωτικά το ποίημα

«της Ανεμώνης»

«Σου΄πανε θάβρεις στη βελόνα και στη σκόνη

Χίλιους παράδεισους και χίλιους ουρανούς

Κι έμεινες μόνη εσύ κ΄η σκόνη, Ανεμώνη

………………………………………………»

Τούτη η μεταθανάτια αναφορά μας ας είναι ψυχοκέρι και λιβάνι στη ψυχή του εκλεκτού τέκνου της Αμπλιανης και εμπόδιο στο χρόνο να μην μπορεί να επιχώσει τη μνήμη του».

Ευχαριστούμε τον κο Δ. Μπερερή και τους Προέρδους των  Συλλόγων  «Αγία Παρασκευή» και «Στέγκος»,  κο Ν. Μπάκα και κα Μ. Σταμπουλοπούλου γι αυτή την υπέροχη εκδήλωση.

 

 Ευθυμία Θ. Γκανιάτσου (@Effie Gkaniatsou)
Φοιτήτρια Πανεπ/μίου Πατρών
Τμήμα Επιστήμης των Υλικών

*Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα "Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΜΠΛΙΑΝΗΣ" -ΤΕΥΧΟΣ 166 (ΙΟΥΝΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2013).