ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΑΜΠΛΙΑΝΗΣ

Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

Τα μυστήρια σπήλαια της Ελλάδος...

Τρία Ελληνικά σπήλαια με τις πιο παράξενες ιστορίες - Μυστήρια που δεν λύθηκαν ποτέ

Τρία Ελληνικά σπήλαια με τις πιο παράξενες ιστορίες - Μυστήρια που δεν λύθηκαν ποτέ


Το σπήλαιο της Πεντέλης:
Το σπήλαιο της Πεντέλης είναι ίσως το γνωστότερο από τα 
σπήλαια της Ελλάδας στα οποία λαμβάνουν χώρα παράξενα 
φαινόμενα λόγω του ότι βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη των Αθηνών.
Το σπήλαιο ήταν ήδη γνωστό από την αρχαιότητα, από τότε
 που οι αρχαίοι Αθηναίοι έψαχναν το όρος της Πεντέλης για το 
παγκοσμίου φήμης πεντελικό μάρμαρο.
Το συγκεκριμένο σπήλαιο αποτέλεσε κατά την αρχαιότητα ιερό
 του Πανός και των νυμφών. Αυτό συνεπάγεται πως οι αρχαίοι 
Έλληνες πίστευαν πως στην περιοχή εμφανιζόταν ο τραγόμορφος
 θεός και οι ακόλουθοί του, καθώς και οι νύμφες.
Στα Βυζαντινά χρόνια αποτέλεσε ησυχαστήριο Χριστιανών
 μοναχών, ενώ αργότερα χτίστηκαν κοντά στην είσοδό του 
δύο εκκλησάκια, όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή να
 γίνεται στα μέρη όπου κάποτε υπήρχαν αρχαίοι ναοί και ιερά.
Υπήρχαν δε αναφορές και για ανθρώπους οι οποίοι
 εξαφανίζονταν στο σπήλαιο εκείνο. Αργότερα το σπήλαιο
 χρησιμοποιήθηκε από τον περιβόητο λήσταρχο Νταβέλη
 ο οποίος, καθώς λέγεται, είχε βρει κρυφές διόδους που
 τον οδηγούσαν σε διάφορα σημεία του λεκανοπεδίου.
Στην σύγχρονη εποχή, το μεγαλύτερο μέρος τους σπηλαίου
 έχει σφραγιστεί και, ως εκ τούτου είναι απρόσιτο στον
 ερευνητή ενώ κοντά στο σπήλαιο βρίσκονται
 στρατιωτικές εγκαταστάσεις.
Υπάρχουν επίσης αναφορές για εμφανίσεις περίεργων 
όντων τόσο μέσα, όσο και έξω από το σπήλαιο ενώ
 άλλοι αναφέρουν εμφάνιση εξωγήινων. Το σπήλαιο
 της Πεντέλης λοιπόν είναι ίσως το πιο παράξενο
 σπήλαιο ολόκληρης της Αττικής.
Οι σπηλιές του Ταΰγετου:
Τα σπήλαια που βρίσκονται στον Ταΰγετο αποτελούν 
ένα ακόμα παράδειγμα παράξενων σπηλαίων.
Στην αρχαιότητα πιστευόταν πως εκεί κατοικούσε 
η κατώτερη θεότητα Ταϋγέτη ενώ, από αρχαιολογικές
 έρευνες έχουν βρεθεί στην περιοχή αναθήματα που 
χρονολογούνται στην Μυκηναϊκή εποχή.
Το πλούσιο μυθολογικό υπόβαθρο σε συνδυασμό τόσο
 με το πυραμιδοειδές σχήμα του όρους, όσο και με την 
μυστηριώδη εξαφάνιση του καθηγητή Λιαντίνη μέσα σε
 ένα από αυτά, οδήγησαν στο να λεχθούν πολλά πράγματα 
για την περιοχή, ως και το ότι εκεί υπάρχουν πύλες που
 οδηγούν σε άλλους κόσμους ή σε άλλες διαστάσεις...
Τα σπήλαια του Τσούτσουρα:
Ο Τσούτσουρας, μία παραθαλάσσια περιοχή της νότιας
 Κρήτης που βρίσκεται νότια από τα Αστερούσια Όρη είναι 
ένα χωριό κοντά στο οποίο βρίσκονται σπηλιές - άλλες με 
χερσαίες και άλλες με θαλάσσιες εισόδους - στις οποίες 
λέγεται ότι συμβαίνουν παράξενα φαινόμενα.

Τα σπήλαια αυτά ήταν κατά την αρχαιότητα αφιερωμένα
 στην θεότητα Ειλειθυία που ήταν η θεά της γονιμότητας. 
Κάποια άλλα σπήλαια της περιοχής σχετίζονται με 
τον μύθο του Ραδάμανθυ, του γιου του Διός, ο οποίος
 μπαινόβγαινε στα σπήλαια αυτά με τα νοοκίνητα ιπτάμενα πλοία του.
Η περιοχή του Τσούτσουρα δεν έγινε αντικείμενο έρευνας 
μέχρι και τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Κατά την διάρκεια 
της γερμανικής κατοχής, υπήρξε κάποια αντιπαράθεση 
μεταξύ Ιταλίας και Γερμανίας για το ποια θα έχει τον 
έλεγχο της περιοχής.
Οι Γερμανοί έκαναν έρευνες στην περιοχή, έχτισαν
 μία ναζιστική βάση μέσα σε κάποια απ' τις σπηλιές
 και σκότωσαν μεγάλο ποσοστό των ντόπιων κατοίκων - 
που ίσως είχαν δει πράγματα.
Μετά τον πόλεμο, κατά τον ερευνητή Ι. Φουράκη, έγιναν
 έρευνες των Αμερικάνων στην περιοχή κατά την δεκαετία 
του 1960, ενώ οι είσοδοι κλείστηκαν με τσιμέντο μετά το 
τέλος των ερευνών κι αφού πάρθηκαν από μέσα κάποια
 πράγματα. Το θέμα του σπηλαίου αυτού ξαναέγινε γνωστό 
από την τηλεοπτική εκπομπή «Οι Πύλες του Ανεξήγητου»,
 όταν κάποιος Κρητικός, αφού μπήκε στα σπήλαια και είδε, 
καθώς ανέφερε, αρχαία αντικείμενα εξοπλισμένα με υψηλή
 τεχνολογία, καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση με την
 κατηγορία της αρχαιοκαπηλίας.
Οι έρευνες που ακολούθησαν και ιδιαίτερα μία που έγινε σε
 μία θαλάσσια σπηλιά και στην οποία παρατηρήθηκαν διαταραχές 
στην ροή του χρόνου, έκαναν μέσα σε μία δεκαετία το σπήλαιο 
αυτό ένα από τα γνωστότερα σπήλαια σε όλη την Ελλάδα.

Η πρωτοχρονιά στον αρχαίο κόσμο



  Φαίνεται πως στην αρχαία Ελλάδα δεν γιορταζόταν η                                                                                 Πρωτοχρονιά καθώς για τότε μεγαλύτερη σημασία είχε η αρχή                                                              κάθε μήνα που ονομαζόταν νουμηνία. Στην Αθήνα, ωστόσο, μια                                                                  επιγραφική μαρτυρία μας πληροφορεί για μια θρησκευτική                                                                   τελετή που γινόταν στην αρχή του νέου έτους ή σωστότερα την                                                               τελευταία ημέρα του απερχομένου. Επρόκειτο για μια θυσία                                                                     των απερχόμενων αξιωματούχων στον Δία Σωτήρα και την Αθηνά                                                              Σωτείρα και απέβλεπε στην εξασφάλιση της εύνοιας των θεών                                                                 αυτών για τη νέα χρονιά.

Μόλις στα ρωμαϊκά χρόνια και κάτω από την επίδραση 
της ίδιας της Ρώμης άρχισε ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς, ο οποίος 
επεκτάθηκε σε όλη την επικράτεια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας,
 επομένως και στον ελληνικό χώρο. 
Ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας που το 46 π.Χ καθιέρωσε την 1η Ιανουαρίου 
ως αρχή του έτους, κάτι που έκτοτε γνώρισε ευρεία διάδοση 
στη Δύση με λιγοστές και περιορισμένε τοπικά και χρονικά
 εξαιρέσεις, όπως π.χ. στην εποχή του Καρόλου του Μεγάλου 
(ο τελευταίος επειδή συνέβη να ανεβεί στον θρόνο τα 
Χριστούγεννα του 800 μ.Χ. όρισε για την επικράτειά του ως αρχή 
του χρόνου τις 25 Δεκεμβρίου). Στον Ιούλιο Καίσαρα και στις γνώσεις 
του περίφημου αστρονόμου από την Αλεξάνδρεια Σωσιγένη, 
τη συνδρομή του οποίου είχε ζητήσει, οφείλουμε και την
 προσαρμογή του έτους στη διάρκεια της περιστροφής της Γης
 γύρω από τον Ήλιο.
Η σειρά των μηνών που ισχύουν σήμερα, η διάρκεια και
 οι ονομασίες τους οφείλονται εν πολλοίς στη διορατικότητα
 του ρωμαίου στρατηλάτη και πολιτικού.
 Στην αρχαία Ελλάδα το έτος το αποτελούσαν δώδεκα σεληνιακοί
 μήνες, οι οποίοι είχαν συνήθως 29 και 30 ημέρες εναλλάξ 
(πρόκειται για τους «κοίλους» και «πλήρεις» μήνες, αντίστοιχα, των Αρχαίων). 

Τα όρια κάθε μήνα τα σηματοδοτούσε η εμφάνιση δύο νέων 
φεγγαριών, επομένως η διάρκειά του ήταν περίπου 29 ½ ημέρες. 
Ωστόσο η καθιέρωση ενός έτους 354 ημερών δημιουργούσε
 πρόβλημα και, αν δεν λαμβάνονταν μέτρα, συνεχώς θα διογκωνόταν, 
αφού ένα ηλιακό έτος έχει 365 ημέρες. 
Για να εκμηδενίσουν
 τη διαφορά αυτή πρόσθεταν κατά διαστήματα, συνήθως ανά διετία,
 έναν εμβόλιμο μήνα διάρκειας περίπου 22-23 ημερών.

Πιθανότατα οι Έλληνες χρησιμοποίησαν ημερολογιακό έτος 12 μηνών 
περίπου τον 8ο αι. π.Χ., αφού                                      
μνεία της ύπαρξής του εντοπίζεται στον Ησίοδο, αν και ορισμένοι 
αμφισβητούν την αξία της μαρτυρίας αυτής. Η σχέση ανάμεσα 
στο ημερολογιακό έτος και στις γιορτές ήταν για τους Έλληνες στενή,
 όπως αποδεικνύεται από το ότι τα ονόματα των
 περισσοτέρων 
μηνών τους προέρχονταν από ονομασίες γιορτών που 
τελούνταν κατά τους μήνες αυτούς.

Οι γιορτές αυτές σπάνια σχετίζονται με επεισόδια από τη ζωή
 των ίδιων των θεών (παράδειγμα ο μήνας Γαμηλιώνας (Ιανουάριος),
 κατά τον οποίο γιορταζόταν ο ιερός γάμος του Δία και της Ήρας, 
οι ανθρώπινοι γάμοι θεωρούνταν επανάληψη του γάμου αυτού) 

και συνήθως έχουν να κάνουν με τις αγροτικές ασχολίες που 
ελάμβαναν χώρα κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα και με 
τις οποίες ο άνθρωπος εξασφάλιζε τη σοδειά του συνεπώς 
και την ύπαρξη και διαιώνισή του.

Το ότι σε αρκετά μέρη του αρχαίου ελληνικού κόσμου
 τα ονόματα των μηνών δεν σχετίζονται με τις γιορτές 
των σημαντικότερων θεών τους αλλά συνήθως με αυτές 
του Απόλλωνα σημαίνει ότι στην καθιέρωσή τους πρέπει 
να έχει συμβάλει αποφασιστικά ένα ιερό του θεού αυτού
 με πανελλήνια αποδοχή, όπως αποδεδειγμένα 
ήταν αυτό στους Δελφούς.


πηγή: newsbeast.gr



Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ





Θα πάρω τ΄ άστρα αγκαλιά
κι όπως τα έρημα πουλιά θα ταξιδέψω
θα πάω όπου φτάνει ο νους
μες στους φτωχούς και ταπεινούς
να σε γυρέψω

................................................
...............................................


θ΄ανάψω πάλι μια φωτιά
να κάψω όλα τα παλιά και να σε ψαξω.

ΣΧΕΔΙΟ ΜΕ ΜΟΛΥΒΙ


ΣΧΕΔΙΟ ΜΕ ΜΟΛΥΒΙ




ΝΥΧΤΕΣ ΑΞΗΜΕΡΩΤΕΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!





ΣΧΕΔΙΟ ΜΕ ΜΟΛΥΒΙ

  ΣΧΕΔΙΟ ΜΕ ΜΟΛΥΒΙ




Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

Τα πιο… cool ξενοδοχεία στον κόσμο από πάγο! Read more:

1. Hôtel de Glace – Καναδάς
perierga.gr - Τα πιο... cool ξενοδοχεία στον κόσμο από πάγο!

2. Kirkenes Snowhotel – Νορβηγία
perierga.gr - Τα πιο... cool ξενοδοχεία στον κόσμο από πάγο!
3. Icehotel & Icebar – Σουηδία
perierga.gr - Τα πιο... cool ξενοδοχεία στον κόσμο από πάγο!
4. Hotel of Ice – Ρουμανία
perierga.gr - Τα πιο... cool ξενοδοχεία στον κόσμο από πάγο!
5. Sorrisniva Igloo Hotel – Νορβηγία
perierga.gr - Τα πιο... cool ξενοδοχεία στον κόσμο από πάγο!
6. Kakslauttanen Igloo Village – Φινλανδία
perierga.gr - Τα πιο... cool ξενοδοχεία στον κόσμο από πάγο!
7. Iglu – Dorf – Ελβετία, Γερμανία, Ανδόρα
perierga.gr - Τα πιο... cool ξενοδοχεία στον κόσμο από πάγο!
8. Snowhotel – Φινλανδία
perierga.gr - Τα πιο... cool ξενοδοχεία στον κόσμο από πάγο!
9. Snow Castle Kemi – Φινλανδία
perierga.gr - Τα πιο... cool ξενοδοχεία στον κόσμο από πάγο!
10. Ice Cave, Ιαπωνία
perierga.gr - Τα πιο... cool ξενοδοχεία στον κόσμο από πάγο!


Read more: http://lexilogia.blogspot.com/2013/12/cool.html#ixzz2ot6aL1Hq

Ενας μύθος για τους Έλληνες και τους Κινέζους

Ενας μύθος για τους Έλληνες και τους Κινέζους.

 Μια ιστορία που αξίζει να γνωρίζετε

Ενας μύθος για τους Έλληνες και τους Κινέζους. Μια ιστορία που αξίζει να γνωρίζετε








Η παρακάτω παραβολή βρίσκεται στο Κολοσσιαίο έργο 
μεταφυσικού 
περιεχομένου, το «Μαθναβί» γραμμένο από τον Πέρση 
ποιητή και 
δάσκαλο Θεολογίας Τζελαλεντίν Ρουμί το 1273. Στην Ιστορία
 αυτή
 απεικονίζεται η διαφορά μεταξύ θεολογικής και μυστικιστικής
 σκέψεως 
Ενας μύθος για τους Έλληνες και τους Κινέζους. Μια ιστορία που αξίζει να γνωρίζετε

ανάμεσα στους δυο
κορυφαίους πολιτισμούς 
των Ελλήνων και των Κινέζων. 

¨Αν θες μια παραβολή της κρυμμένης γνώσης, 
πες την ιστορία 
των Ελλήνων και των Κινέζων.

-Είμαστε οι καλύτεροι καλλιτέχνες, είπαν
 οι Κινέζοι. 

-Κι όμως εμείς υπερέχουμε! Είπαν οι Έλληνες. 

Θα διαγωνιστείτε, είπε ο Σουλτάνος, και τότε 
θα δούμε ποιος 
έχει δίκιο στον ισχυρισμό του. 

Παραχωρήσατε μας ένα ορισμένο δωμάτιο και ένα άλλο στους 
Έλληνες είπαν οι Κινέζοι. 

Τα δωμάτια ήταν απέναντι πόρτα με πόρτα. Οι κινέζοι ζήτησαν από
 το βασιλιά εκατό χρώματα. Έτσι ο πλούσιος μονάρχης άνοιξε το 
θησαυροφυλάκιο του και κάθε μέρα οι Κινέζοι έπαιρναν από την
 επιχορήγηση του τα χρώματα τους. 

Για τη δική μας δουλειά χρώματα και αποχρώσεις δεν είναι κατάλληλα,
 είπαν οι Έλληνες. Αυτό που θέλουμε είναι να απαλλαγούμε από τη σκουριά.
 Και βάλθηκαν να γυαλίσουν το δωμάτιο.Υπάρχει ένας δρόμος από το 
πολύχρωμο στο άχρωμο. Το χρώμα είναι σαν τα σύννεφα, το φεγγάρι
 είναι άχρωμο. Οποιαδήποτε ακτινοβολία και λαμπρότητα βλέπουμε στα 
σύννεφα, ας είμαστε σίγουροι ότι προέρχονται από τα άστρα το φεγγάρι και τον Ήλιο. 

Ενας μύθος για τους Έλληνες και τους Κινέζους. Μια ιστορία που αξίζει να γνωρίζετε
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             

 Μόλις τέλειωσαν οι Κινέζοι τη δουλειά τους άρχισαν
 να χτυπούν τύμπανα από την χαρά τους. Ο Βασιλιάς ήρθε 
μέσα και είδε τις εικόνες τους και από τη στιγμή που
 αντίκρισε αυτό το θέαμα έχασε το μυαλό του. 



                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             
      Μετά προχώρησε προς το δωμάτιο των Ελλήνων,
 που μόλις τον είδαν τράβηξαν την κουρτίνα που 
χώριζε τα δυο δωμάτια, έτσι ώστε τα καταπληκτικά
 έργα των Κινέζων αντικατοπτρίστηκαν πάνω στους
 τοίχους , που τους είχαν βγάλει τη σκουριά και τους
 είχα γυαλίσει. Όλα εκείνα που ο βασιλιάς είχε δει
 στο δωμάτιο των κινέζων φαίνονταν καλύτερα εδώ. 
Τόσο καλύτερα που τα μάτια του πετάχτηκαν έξω από
 τις κόγχες τους!

Οι Έλληνες πατέρα μου, είναι οι Σούφι χωρίς
 επαναλήψεις, βιβλία και διαβάσματα και όμως έχουν ελευθερώσει τα 
στήθη τους  από την πλεονεξία, την απληστία, την φιλαργυρία και την κάκια.
 Η αγνότητα του 
 καθρέφτη είναι χωρίς άλλο η καρδιά που δέχεται αμέτρητες εικόνες.
 Η αντανάκλαση 
κάθε εικόνας λάμπει για πάντα στην καρδιά και μόνον. Και κάθε νέα
 εικόνα που
 εισχωρεί στην καρδιά προβάλλεται, απαλλαγμένη από κάθε ατέλεια. 

Αυτοί που έχουν καθαρίσει την καρδιά τους έχουν ξεφύγει από τα αρώματα και
 τα χρώματα. Κάθε λεπτό, κάθε στιγμή ατενίζουν την ομορφιά¨ 

Πηγή: Οι Διδάσκαλοι του Γκουρτζίεφ-Raphael Lefort, εκδόσεις:Πύρινος κόσμος


Read more: http://lexilogia.blogspot.com/2013/12/blog-post_3621.html#ixzz2ot1QyNXH

ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ

ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ 

Tuesday, December 17, 2013


winter greens arrangements

































Use herb wreaths as decor or even at a place setting.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Δημοφιλείς αναρτήσεις