ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΑΜΠΛΙΑΝΗΣ

Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

Χορός του Στέγκου



                  Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα αυτό το σπουδαίο κείμενο
                                που αφορά την Ιστορία του  Χωριού μας.
                              Θεώρησα χρέος μου να το αναδημοσιεύσω 
           και να συγχαρώ για άλλη μία φορά την κα Χρύσα Νούλα - Καλτσούλα 
             Πρόεδρο επί σειρά ετών του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Αμπλιανιτών
                                                     << Ο ΣΤΕΓΚΟΣ>>.
                                                                                                                                Ζωή Ι. Γκανιάτσου



Κείμενο : 2 Αναβίωση των χορών του Στέγκου στην Αμπλιανη Ευρυτανίας
Πηγή : /P039-05 , Ευρετήριο : O-63268AA5
Χρύσα Νούλα-Καλτσούλα

Αναβίωση των χορών του Στέγκου στην Αμπλιανη Ευρυτανίας


Νούλα-Καλτσούλα, Χρύσα: "Αναβίωση των χορών του Στέγκου στην Αμπλιανη Ευρυτανίας", Παράδοση και Τέχνη 039, σελ. 8-9, Αθήνα, Δ.Ο.Λ.Τ., Μάϊος-Ιούνιος 1998.



Αναβίωση των χορών του Στέγκου στην Αμπλιανη Ευρυτανίας

Η Αμπλιανη, ένα πανέμορφο ορεινό χωριό της Νότιας Ευρυτανίας, πατρίδα ανθρώπων ζεστών και φιλόξενων, αναβίωσε για πρώτη φορά μετά από πολλά-πολλά χρόνια τους χορούς και τα τραγούδια του Στέγκου. 
Το χοροστάσι του χωριού ανήμερα της Αγίας Παρασκευής το απόγευμα, αγκάλιαζε όλο το χωριό που τραγουδούσε και χόρευε ταυτόχρονα, τραγούδια μοναδικά που δεν τα συναντάμε σε κανένα άλλο μέρος της Ευρυτανίας, τραγούδια αμπλιανίτικα.

Ομως ο χρόνος και η εξέλιξη είχαν σβύσει από τη μνήμη των Αμπλιανιτών τα πολύτιμα αυτά κειμήλια της λαϊκής μας παράδοσης. 
Πάνω από 30 χρόνια τώρα ο Στέγκος φιλοξενούσε τραγούδια και χορούς μακριά από το πνεύμα και την ιστορία της Αμπλιανης. Εδώ ο Σύλλογος "Ο Στέγκος" έπαιξε το ρόλο του. Ξεκινώντας από το Μεσολόγγι, όπου κατοικούν και παραχειμάζουν πάρα πολλοί Αμπλιανίτες, βρήκε μερικούς από τους ηλικιωμένους που είχαν χορέψει κάποτε τους χορούς. 
Κανένας όμως δεν αναλάμβανε την ευθύνη να διδάξει στους νεώτερους τα τραγούδια "του Στέγκου", κανείς δεν ήταν σίγουρος για το αλάνθαστο της μνήμης του.

Η έρευνα ήταν δύσκολη και άκαρπη στην αρχή. Από συγκεχυμένες πληροφορίες παλιότερων, τα στοιχεία οδηγούσαν σε κάποιον λαογράφο της Ακαδημίας Αθηνών τον κ. Γιώργο Αικατερινίδη
Το 1966 ο καθηγητής αυτός είχε κάνει μελέτες για την Αμπλιανη και ίσως είχε κινηματογραφήσει το χορό του Στέγκου.
 Πράγματι, η συνάντηση με τον κ. Αικατερινίδη απέδωσε καρπούς. Ο καθηγητής πρόθυμα παραχώρησε από το προσωπικό του αρχείο στην πρόεδρο και στον χοροδιδάσκαλο του Συλλόγου τα πολύτιμα στοιχεία του.

Ετσι οι χοροί και τα τραγούδια διδάχτηκαν από τον κ. Απόστολο Τασιούλη με μεγάλο αίσθημα ευθύνης και σεβασμού, στη βάση των στοιχείων του κ. Αικατερινίδη. Βρέθηκε λοιπόν ο συνδετικός κρίκος και η αλυσίδα με το παρελθόν επανασυνδέθηκε.

Ανήμερα της Αγίας Παρασκευής, πάνω από τριάντα άτομα ντυμένα με την παραδοσιακή φορεσιά της Αμπλιανης τραγούδησαν και χόρεψαν όπως πριν πολλά-πολλά χρόνια.
 Το χοροστάσι ξαναγέμισε κόσμο και η συγκίνηση, κυρίως στα μάτια των μεγαλυτέρων, ήταν ολοφάνερη. 
Μπροστά οι άνδρες, πίσω οι γυναίκες, πιασμένοι όλοι από τους αγκώνες, ξεκινώντας με το αριστερό πόδι αρχίζουν το χορό, ταυτόχρονα τραγουδούν με το στόμα πρώτα οι άνδρες και επαναλαμβάνουν οι γυναίκες.

Οι δύο πρώτοι χορευτές κάνουν επί τόπου τις φιγούρες τους ενώ ο υπόλοιπος χορός παραμένει σταθερός. Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα του χορού αυτού. 
Αυτά τα τραγούδια και οι χοροί χορεύονταν από όλο το χωριό, γι' αυτό δεν ήταν ιδιαίτερης δυσκολίας στα βασικά τους βήματα.
 Είχαν όμως ρυθμό και ψυχή και οι πρωτοχορευτές έκαναν αρκετούς αυτσχεδιασμούς με πολύ μεράκι.

Εκτός από την ιδιαιτερότητα των χορών και των τραγουδιών που συναντάμε στην Αμπλιανη, εντύπωση προκαλεί και η γιορτινή γυναικεία φορεσιά της Αμπλιανίτισσας. 
Στολή αρχοντική, απέριτη, πανέμορφη. Δεσπόζει το άσπρο χρώμα, σε αντίθεση με τις φορεσιές των γειτονικών χωριών όπου υπερτερούν τα σκούρα χρώματα. 
Η φορεσιά συνοδεύεται από βαρύ καφετί τσαρούχι με πολύχρωμη φούντα.

Η Αμπλιανη - που κάποτε είχε 450 οικογένειες - έχει να παρουσιάσει αξιόλογα ιστορικά στοιχεία και κρύβει τεράστιο ανεξερεύνητο λαογραφικό υλικό που οφείλεται στην ιδιαιτερότητα του εδάφους της καθώς και στην κλειστή και μοναδική για τα ήθη και έθιμα κοινωνία της. 
Ο Σύλλογος έχει δώσει μεγάλη βαρύτητα στην εξερεύνηση και αναβίωση εθίμων και δρωμένων, καθώς και στην οργάνωση ενός λαογραφικού μουσείου στην ορεινή Αμπλιανη.

Για πληροφορίες σχετικά μα τα τραγούδια και τους χορούς του Στέγκου απευθύνεστε στην πρόεδρο του συλλόγου Χρύσα Νούλα-Καλτσούλα, Ηρώων Πολυτεχνείου 2, 302 00 Μεσολόγγι, τηλ. (0631) 28332 - ή στα γραφεία του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Αμπλιανιτών "Ο Στέγκος", Παυλάτων 15, 302 00 Μεσολόγγι.

Χρύσα Νούλα-Καλτσούλα

**************************************
************************************

PAR039

NoulaKaltsoulaChr01GR.doc
πηγή:http://www.dance-pandect.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Δημοφιλείς αναρτήσεις