ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΑΜΠΛΙΑΝΗΣ

Παρασκευή 29 Αυγούστου 2014

4η Εκθεση Τοπικών Προϊόντων

΄
΄Ανοιξε η 4η Εκθεση Τοπικών Προϊόντων στο Μεσολόγγι -
                  Καλή επιτυχία σε όλους!!!!!!!!!!!!!!!!

Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

Άγιος Φανούριος

Άγιε Φανούριε..φανέρωσε: Φτιάξατε πίτα; Ιστορία, θρύλοι, έθιμα 



               Άγιε Φανούριε..φανέρωσε: 

                         Φτιάξατε πίτα;      

                   Ιστορία, θρύλοι, έθιμα


 Κάθε χρόνο στις 27 Αυγούστου οι Εκκλησίες γεμίζουν πίτες 
      φτιαγμένες από τις νοικοκυρές. 
     Είναι οι γνωστές σε όλους μας «Φανουρόπιτες». Πρόκειται για μια μίξη,  
 λαϊκής παράδοσης, πίστης και τοπικών εθίμων που ξεκίνησε 
   στη Ρόδο και επεκτάθηκε σε ολόκληρη τη χώρα.
                      
    Όσο για τον ίδιο τον Άγιο Φανούριο; 
         Λέγεται πως αυτό δεν είναι καν το πραγματικό του όνομα
          ενώ οι πληροφορίες που υπάρχουν για τον ίδιο  
        και την ζωή του είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες.

     Το μόνο γνωστό, σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση τουλάχιστον,
         είναι πως η μητέρα του Αγίου ήταν… αμαρτωλή

      ΑΓΙΕ ΦΑΝΟΥΡΙΕ… ΦΑΝΕΡΩΣΕ

      Ποιος δεν θυμάται την γιαγιά του να λέει «Άγιε μου Φανούριε… φανέρωσε το»
          και να τάζει πίτα ή κερί στη χάρη του; Για τους απλούς 
            ανθρώπους ο Άγιος Φανούριος υπήρξε η μορφή που 
             πάντοτε θα βοηθούσε να βρεθούν τα χαμένα. Από γαμπρούς 
             και νύφες μέχρι χαμένα πρόσωπα ή ακόμη και κλειδιά.

     Ο καθένας κατά την πίστη και την ανάγκη του ζητάει.             
   Σε πολλές περιοχές της ελληνικής επαρχίας ακόμη και σήμερα           
αυτές τις μέρες, ανύπαντρες γυναίκες πηγαίνουν          
  στην Εκκλησία με την φτιαγμένη από τα χέρια της Φανουρόπιτα,
   με ένα και μόνο αίτημα. Να «φανερωθεί» ο σύζυγος.

   Η ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ

         Αν και κανείς δεν γνωρίζει λεπτομέρειες για το που, πότε και πως έζησε 
              ο Άγιος, εντούτοις η λαϊκή φαντασία έσπευσε να τις δημιουργήσει.              Σύμφωνα λοιπόν με αυτήν, η μητέρα του Αγίου ήταν άνθρωπος 
                       που δεν βοηθούσε τους άλλους. Ήταν αμαρτωλή.
                Σε πολλές περιοχές της χώρας μας, αρκετοί είναι αυτοί που
                   φτιάχνουν την πίτα για «να συγχωρεθεί η μάνα του Αγίου».
                           Αυτό το έθιμο όμως είναι ελάχιστα διαδεδομένο.

             ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ
             Μέχρι τον 14ο ή 15ο κατ’ άλλους αιώνα, ο Άγιος δεν ήταν γνωστός.
         Εκείνη την εποχή στη Ρόδο, κατά την διάρκεια εργασιών
        αναστήλωσης των τειχών της πόλεως, αποκαλύφθηκε πως
           υπήρχε ένας μισογκρεμισμένος Ναός στον οποίο 
                 υπήρχαν πολλές παλαιές εικόνες.

             Μια από αυτές, η πιο καλοδιατηρημένη λέει η παράδοση, 
            ήταν ενός Αγίου ο οποίος φορούσε ρωμαϊκά στρατιωτικά ρούχα
              και κρατούσε ένα κερί κι έναν Σταυρό.

           Το όνομα που φαινόταν ήταν «Ο Άγιος Φανώ».

      Γύρω από την εικόνα του Αγίου, υπήρχαν 12 παραστάσεις στις 
    οποίες απεικονιζόταν το μαρτύριο του. Έτσι το μόνο που γνωρίζουμε
  είναι πως πρόκειται για έναν μάρτυρα ο οποίος πιθανότατα 
        υπήρξε στρατιώτης.

  Το όνομα Φανούριος του αποδόθηκε από 

τον Μητροπολίτη Ρόδου Νείλο, ο οποίος ανακαίνισε το εκκλησάκι 
  που βρέθηκε η εικόνα, αφιερώνοντας το στον νεοφανή Άγιο Φανούριο.
Αυτές είναι και οι μοναδικές πληροφορίες. Από την Ρόδο,
  στόμα με στόμα, η ιστορία του νέου Αγίου διαδόθηκε πρώτα στα γύρω
        νησιά και μετέπειτα σε ολόκληρη τη χώρα.

        Η ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑ
  Κανείς δεν γνωρίζει επακριβώς πως και γιατί ξεκίνησε αυτό το έθιμο.
  Η φανουρόπιτα βέβαια έχει «μπολιαστεί» και με διάφορα στοιχεία
    της ελληνικής λαογραφίας αφού κάποιοι θέλουν να φτιάχνεται 
     αυστηρά με 7 υλικά και άλλοι με 9. Οι αριθμοί αυτοί έχουν 
           την δική τους σημειολογία η οποία δεν έχει 
      ιδιαίτερη σχέση με την πίστη όσο με την λαϊκή παράδοση.

     Μια από τις πιο γνωστές συνταγές για φανουρόπιτα είναι η εξής:

    Υλικά


         4 φλιτζάνια τσαγιού αλεύρι που φουσκώνει μόνο το

 1 κουταλάκι κανέλλα
   1 μπέικιν
     1 φλιτζάνι τσαγιού λάδι
         1 φλιτζάνι τσαγιού ζάχαρη
         1/2 φλιτζάνι τσαγιού νερό
          3/4 φλιτζάνι τσαγιού πορτοκαλάδα
           ελάχιστη σόδα, ξύσμα λεμονιού-πορτοκαλιού


         Εκτέλεση

          Κτυπάμε όλα τα υλικά στο μούλτι για λίγα λεπτά και μετά
            βάζουμε το αλεύρι με τη σόδα και το μπέικιν και ανακατεύουμε καλά.

           Ύστερα βάζουμε : 1 φλιτζάνι σταφίδα ξανθή 1 φλιτζάνι χοντρά 
                   κομμένα καρύδια και βάζουμε το μίγμα σε 
                    βουτυρωμένο ταψί νούμερο 32.
                      Ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 45΄ λεπτά.
         Όταν ψηθεί το αφήνουμε να κρυώσει και κατόπιν πασπαλίζουμε 
               από    πάνω με ζάχαρη άχνη.

Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014

Δημιουργική Απασχόληση-Καλοκαίρι 2014

                             Δημιουργική Απασχόληση παιδιών στο Λαογταφικό Μουσείο
                                    με τη Νηπαιγωγό Νατάσα Μπερτετσίογλου!

                  

                                                  Οι φωτογραφίες είναι από το Αρχείο του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Αμπλιανιτών
                                                                                                       <<Ο ΣΤΕΓΚΟΣ>>
                                    




    Πιστή στην υπόσχεση που έδωσε η αξιόλογη νηπιαγωγός, 
Αμπλιανίτισσα νύφη, κα Νατάσα Μπερτετσίογλου
απασχολεί δημιουργικά για δύο ώρες καθημερινά τα μικρά αμπλιανιτόπουλα. Ευχαριστούμε για την προσφορά της..................

Παιδική Ζωγραφική - Καλοκαίρι 2014

         Ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Αμπλιανιτών 
 <<Ο ΣΤΕΓΚΟΣ>>,
στα πλαίσια των δράσεών του για το Καλοκαίρι στο χωριό, διοργάνωσε 
την καθιερωμένη,  Παιδική Ζωγραφική. 
 Στις 2 Αυγούστου 2014 ημέρα Σάββατο το πρωί στην κεντρική πλατεία  
στρώθηκαν τα τραπέζια, τα πολύχρωμα μολύβια, μαρκαδόροι, σβήστρες, 
χάρακες και χαρτιά  περίμεναν τους μικρούς και τους μεγάλους να  αποτυπώσουν 
                        με χρώματα και σχήματα τις ομορφιές του Χωριού μας και όχι μόνο................. 

                                               Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Αμπλιανιτών 
                                                                                            <<Ο ΣΤΕΓΚΟΣ>>









Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

Χορός του Στέγκου



                  Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα αυτό το σπουδαίο κείμενο
                                που αφορά την Ιστορία του  Χωριού μας.
                              Θεώρησα χρέος μου να το αναδημοσιεύσω 
           και να συγχαρώ για άλλη μία φορά την κα Χρύσα Νούλα - Καλτσούλα 
             Πρόεδρο επί σειρά ετών του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Αμπλιανιτών
                                                     << Ο ΣΤΕΓΚΟΣ>>.
                                                                                                                                Ζωή Ι. Γκανιάτσου



Κείμενο : 2 Αναβίωση των χορών του Στέγκου στην Αμπλιανη Ευρυτανίας
Πηγή : /P039-05 , Ευρετήριο : O-63268AA5
Χρύσα Νούλα-Καλτσούλα

Αναβίωση των χορών του Στέγκου στην Αμπλιανη Ευρυτανίας


Νούλα-Καλτσούλα, Χρύσα: "Αναβίωση των χορών του Στέγκου στην Αμπλιανη Ευρυτανίας", Παράδοση και Τέχνη 039, σελ. 8-9, Αθήνα, Δ.Ο.Λ.Τ., Μάϊος-Ιούνιος 1998.



Αναβίωση των χορών του Στέγκου στην Αμπλιανη Ευρυτανίας

Η Αμπλιανη, ένα πανέμορφο ορεινό χωριό της Νότιας Ευρυτανίας, πατρίδα ανθρώπων ζεστών και φιλόξενων, αναβίωσε για πρώτη φορά μετά από πολλά-πολλά χρόνια τους χορούς και τα τραγούδια του Στέγκου. 
Το χοροστάσι του χωριού ανήμερα της Αγίας Παρασκευής το απόγευμα, αγκάλιαζε όλο το χωριό που τραγουδούσε και χόρευε ταυτόχρονα, τραγούδια μοναδικά που δεν τα συναντάμε σε κανένα άλλο μέρος της Ευρυτανίας, τραγούδια αμπλιανίτικα.

Ομως ο χρόνος και η εξέλιξη είχαν σβύσει από τη μνήμη των Αμπλιανιτών τα πολύτιμα αυτά κειμήλια της λαϊκής μας παράδοσης. 
Πάνω από 30 χρόνια τώρα ο Στέγκος φιλοξενούσε τραγούδια και χορούς μακριά από το πνεύμα και την ιστορία της Αμπλιανης. Εδώ ο Σύλλογος "Ο Στέγκος" έπαιξε το ρόλο του. Ξεκινώντας από το Μεσολόγγι, όπου κατοικούν και παραχειμάζουν πάρα πολλοί Αμπλιανίτες, βρήκε μερικούς από τους ηλικιωμένους που είχαν χορέψει κάποτε τους χορούς. 
Κανένας όμως δεν αναλάμβανε την ευθύνη να διδάξει στους νεώτερους τα τραγούδια "του Στέγκου", κανείς δεν ήταν σίγουρος για το αλάνθαστο της μνήμης του.

Η έρευνα ήταν δύσκολη και άκαρπη στην αρχή. Από συγκεχυμένες πληροφορίες παλιότερων, τα στοιχεία οδηγούσαν σε κάποιον λαογράφο της Ακαδημίας Αθηνών τον κ. Γιώργο Αικατερινίδη
Το 1966 ο καθηγητής αυτός είχε κάνει μελέτες για την Αμπλιανη και ίσως είχε κινηματογραφήσει το χορό του Στέγκου.
 Πράγματι, η συνάντηση με τον κ. Αικατερινίδη απέδωσε καρπούς. Ο καθηγητής πρόθυμα παραχώρησε από το προσωπικό του αρχείο στην πρόεδρο και στον χοροδιδάσκαλο του Συλλόγου τα πολύτιμα στοιχεία του.

Ετσι οι χοροί και τα τραγούδια διδάχτηκαν από τον κ. Απόστολο Τασιούλη με μεγάλο αίσθημα ευθύνης και σεβασμού, στη βάση των στοιχείων του κ. Αικατερινίδη. Βρέθηκε λοιπόν ο συνδετικός κρίκος και η αλυσίδα με το παρελθόν επανασυνδέθηκε.

Ανήμερα της Αγίας Παρασκευής, πάνω από τριάντα άτομα ντυμένα με την παραδοσιακή φορεσιά της Αμπλιανης τραγούδησαν και χόρεψαν όπως πριν πολλά-πολλά χρόνια.
 Το χοροστάσι ξαναγέμισε κόσμο και η συγκίνηση, κυρίως στα μάτια των μεγαλυτέρων, ήταν ολοφάνερη. 
Μπροστά οι άνδρες, πίσω οι γυναίκες, πιασμένοι όλοι από τους αγκώνες, ξεκινώντας με το αριστερό πόδι αρχίζουν το χορό, ταυτόχρονα τραγουδούν με το στόμα πρώτα οι άνδρες και επαναλαμβάνουν οι γυναίκες.

Οι δύο πρώτοι χορευτές κάνουν επί τόπου τις φιγούρες τους ενώ ο υπόλοιπος χορός παραμένει σταθερός. Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα του χορού αυτού. 
Αυτά τα τραγούδια και οι χοροί χορεύονταν από όλο το χωριό, γι' αυτό δεν ήταν ιδιαίτερης δυσκολίας στα βασικά τους βήματα.
 Είχαν όμως ρυθμό και ψυχή και οι πρωτοχορευτές έκαναν αρκετούς αυτσχεδιασμούς με πολύ μεράκι.

Εκτός από την ιδιαιτερότητα των χορών και των τραγουδιών που συναντάμε στην Αμπλιανη, εντύπωση προκαλεί και η γιορτινή γυναικεία φορεσιά της Αμπλιανίτισσας. 
Στολή αρχοντική, απέριτη, πανέμορφη. Δεσπόζει το άσπρο χρώμα, σε αντίθεση με τις φορεσιές των γειτονικών χωριών όπου υπερτερούν τα σκούρα χρώματα. 
Η φορεσιά συνοδεύεται από βαρύ καφετί τσαρούχι με πολύχρωμη φούντα.

Η Αμπλιανη - που κάποτε είχε 450 οικογένειες - έχει να παρουσιάσει αξιόλογα ιστορικά στοιχεία και κρύβει τεράστιο ανεξερεύνητο λαογραφικό υλικό που οφείλεται στην ιδιαιτερότητα του εδάφους της καθώς και στην κλειστή και μοναδική για τα ήθη και έθιμα κοινωνία της. 
Ο Σύλλογος έχει δώσει μεγάλη βαρύτητα στην εξερεύνηση και αναβίωση εθίμων και δρωμένων, καθώς και στην οργάνωση ενός λαογραφικού μουσείου στην ορεινή Αμπλιανη.

Για πληροφορίες σχετικά μα τα τραγούδια και τους χορούς του Στέγκου απευθύνεστε στην πρόεδρο του συλλόγου Χρύσα Νούλα-Καλτσούλα, Ηρώων Πολυτεχνείου 2, 302 00 Μεσολόγγι, τηλ. (0631) 28332 - ή στα γραφεία του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Αμπλιανιτών "Ο Στέγκος", Παυλάτων 15, 302 00 Μεσολόγγι.

Χρύσα Νούλα-Καλτσούλα

**************************************
************************************

PAR039

NoulaKaltsoulaChr01GR.doc
πηγή:http://www.dance-pandect.gr

Πανσέληνος - 10 Αυγούστου 2014

            Πανσέληνος στην Αμπλιανη 

με κιθάρα απο τη Δήμητρα και μπουζούκι απο τον Αλέξανδρο και όλους εμάς
 να απολαμβάνουμε το φεγγάρι.


Dimitra Mparonou: Τι κι αν δεν ειμαστε στην παραλια 
απ τα βουνα φαινεται πιο κοντα η πανσεληνος! 
Α ρε Αμπλιανιτσα!
 Τα καλυτερα εδω στα Ισωματα 

Σάββατο 16 Αυγούστου 2014

Σαράνταινα- Αυγουστος 2014

Στο μονοπάτι για την κορυφή με οδηγό τον Γιώργο Σαρρή να μας δείχνει τα όρια της Αμπλιανης και τα γρόσια 







                                   
                             Μανιταρι της Σαράνταινας στα 1980 μ υψόμετρο
                                                             Ανθισμένος Αμάραντος



                           απομεινάρια από τον πόλεμο σε πολλά σημεία ταμπούρια





                                                     στις ξερολιθιές μια αγκαθιά 




Τύμπανο - Αμπλιανη

Ξενάγηση στο τελευταίο κονάκι του Μπάρμπα Θανάση Σαρρή στο Τύμπανο







18η Γιορτή Νεολαίας

φωιογραφια Tommy Skarmoutsou

Σάββατο 2 Αυγούστου 2014

Ειναι πολύ όμορφο να βλέπεις ανθρώπους από όλες τις ηλικίες, όλοι μαζί να διασκεδάζουν με παραδοσιακά ακούσματα,λαικά ακούσματα και μοντέρνα μουσική.

 Παππούδες με τα εγγόνια τους , γονείς με τα παιδιά τους, όλοι μαζί, η πίστα δεν μας χωρούσε, ανοίξαμε χώρο για άλλους δύο κύκλους και πάνω στα σκαλιά ο Χρήστος με την παρέα του χόρευαν, 

στην άλλη άκρη άλλη παρέα χόρευαν κι αυτοί, οι καρέκλες άδειες και οι πίστες γεμάτες κόσμο.

 Ηταν πράγματι μια καταπληκτική βραδιά, με σύμμαχο τον καλό καιρό, περιμένοντας το χάραμα και σιγά σιγά τις πρώτες ακτίνες του ήλιου τελείωσε και η 18η γιορτή νεολαίας 2014 στην Αμπλιαλη Ευρυτανίας,

                  δίνοντας ραντεβού για του χρόνου......................

















                          Οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους για τη συμμετοχή και το κέφι όλων












                                   Αρχίζει να χαράζει και  ο χορός ατέλειωτος ....................







  
  Για όλους τους νέους και για όσους αισθάνονται  και παραμένουν νέοι υπάρχει  χόρος σ΄ αυτή τη  
              
                                             ΓΙΟΡΤΗ  ΤΗΣ  ΝΕΟΛΑΙΑΣ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Δημοφιλείς αναρτήσεις